Op weg naar Bolivia: Salar de Uyuni
15 december 2016 - Sucre, Bolivia
Hola trouwe bloglezers!
Nu we over de helft van onze reis zijn gaat de tijd opeens super snel. We hebben nog maar wen week te gaan voordat we terug vliegen naar Amsterdam.
De afgelopen week hebben we were erg feel mooie dingen gezien. We hebben sterren gekeken in San Pedro de Atacama. Door de droge lucht in de woestijn, de hoogte waarop het plaatsje ligt en door weinig lichtvervuiling uit de omgeving zijn de sterren hier erg goed te zien. Tijdens de dagen dat wij er waren was de maan best wel vol, wat er voor zorgde dat de sterren minder goed zichtbaar waren. Maar in vergelijking met de sterrenhemel in Nederland zou het nog steeds mooi zijn. We hadden een tour geboekt waarbij we naar een open plek net buiten de stad werden gebracht en daar uitleg kregen over het ontstaan van de sterren en het heelal. De man die deze uitleg gaf bleek een Belg te zijn die nogal veel nerdgrapjes maakte die wij over het algemeen begrepen, maar de andere deelnemers niet altijd leken te begrijpen. Door deze grappen en door het feit dat we het ook oprecht interessant vonden was het voor ons geen probleem om wakker te blijven (en beel vragen te stellen), in tegenstelling tot de rest van de deelnemers. Na dit 'college' mochten we met telescopen naar de maan en de sterren gaan kijken. We hebben de maan in vol detail kunnen bekijken, rode blauwe en gele sterren gezien en zelfs wat nevels kunnen spotten. Rond 3 uur 's nachts waren we weer bij ons hostel en zijn we gaan slapen. Gelukkig konden we uitslapen.
De dag erop zijn we 's middags met een tour de valle de la Luna weer in gegaan. Dit keer met een busje dus ipv met de fiets om zandstormen te ontlopen. We hebben de salt cave nog een keer gezien, vervolgens zijn we een zandduin opgelopen vanaf waar het uitzicht op de vallei super mooi was. Als laatste zijn we nog naar een ander uitzichtpunt gereden om de zonsondergang te bekijken.
De dag daarop moesten we weer op tijd uit de veren. Onze 3 daagse tour richting Uyuni in Bolivia ging van start. We werden opgehaald met een busje en reden daarin naar de grens met Bolivia. Daar werden onze paspoorten gestempeld, kregen we ontbijt en moesten we overstappen op een 4x4 drive die we samen met 3 Britten deelden. De bestuurder was een Boliviaan die van Abba muziek hield (blijkbaar bestaat gimme gimme gimme ook in het Spaans). Tijdens de rit op de eerste dag kwamen we langs de pagina blanco, laguna verde en laguna colorado. Dit zijn meren die veel mineralen bevatten en daardoor allemaal verschillende kleuren hebben. Erg mooi in combinatie met de vele flamingo's die in deze meren leven en de bergen en vulkanen in het landschap eromheen. Deze dag hebben we ook nog in een hotspring gebadderd. De hotspring met het mooiste uitzicht tot nu toe. We sliepen in een hostel vlakbij de pagina colorado. We sliepen samen met de Britten op een kamer. Gezellige boel dis. 's Nachts werd het min 10 graden, en de isolatie van het hostel was niet op en top dus de temperatuur zal binnen niet veel gescheeld hebben van die van buiten. Gelukkig hadden we 6 dekens op ons bed liggen en hadden we thermokleding bij ons. Omdraaien in je slaap was door deze zware dekens wel echt een uitdaging.
De tweede dag van de tour moesten we redelijk vroeg opstaan. Na het ontbijt werd onze bagage weer op het dak van de 4x4 bevestigd en daarna konden we gaan. Deze dag kwamen we langs nog meer mooie meren, langs geisers, vulkanen, rotsen en woestijnlandschappen. De uitzichten onderweg waren erg mooi en de wegen nogal hobbelig. De tweede nacht verbleven we in een zouthotel. De muren, stoelen, tafels en bedden waren allemaal van zout gemaakt. Dit was een best luxe hostel, er was namelijk een warme douche! De derde En laatste dag zouden we de zoutvlakte van uyuni over gaan. Met onze groep hadden we besloten dat we de zonsopkomst graag wilden zien. Het nadeel hiervan was dat we hiervoor wel om half 4 voor moesten opstaan. We zijn de zoutvlakte opgereden en ergens haverwege gestopt. Het was mooi om de zonsopgang te zien, maar wel super koud. Weer zo'n min 10 graden. Het gekleurde licht in combinatie met de witte uitgestrekte vlakte was erg mooi. Toen de zon volledig op was zijn we doorgereden naar het cactuseiland. Dat is zoals de naam al zegt een heuvel vol met cactussen in het midden van de zoutvlakte. Dit eiland was vroeger een vulkaan. De cactussen die hierop stonden waren mega. Sommigen zijn honderden jaren oud. Wij zijn deze heuvel over gelopen en werden daarna beloond met een ontbijt in het ochtendzonnetje. De temperatuur begon gelukkig al snel te stijgen.
Na het ontbijt zijn we verder de vlakte op gaan rijden en zijn we nog een tijdje gestopt om grappige perspectief foto's te maken. Na deze fotoshoot zijn we doorgereden naar Uyuni, een boliviaans dorpje naast de zoutvlakte. Daar hebben we nog vervallen treinen gezien die vroeger gebruikt werden voor het zouttransport. Het dorpje zelf zag er ook vervallen uit en overal lg afval langs de weg. Dit was wel even een verschil met Chili en Peru. Uyuni was het eindpunt van de tour.Vanuit Uyuni zouden we die avond de nachtbus nemen naar Sucre. De bussen en busmaatschappijen zagen er een stuk minder betrouwbaar en luxe uit dan we gewend waren, maar omdat we toch op een of andere manier in Sucre moesten komen hebben we maar gewoon een bus geboekt. Het zou wel goed moeten komen als we gewoon extra goed op onze bagage letten. In dit soort gevallen is het extra fijn dat we met zijn tweeën zijn. Gelukkig viel de busreis erg mee, hebben we allebei aardig geslapen en kwamen we heel vroeg in Sucre aan. We zijn met de taxi naar ons hostel gegaan en hebben daar meteen een kamer gekregen zodat we nog even verder konden slapen. Toen we uitgeslapen waren zijn we gaan ontbijten bij een cafeetje met een mooi uitzicht over de stad. Voor een paar euro kregen we een erg uitgebreid ontbijt. Dat was nog eens vakantiegevoel. Vervolgens zijn we de stad verder gaan verkennen. We zijn een museum in gegaan dat vertelt over de geschiedenis van Bolivia, en dan vooral over de presidenten die Bolivia ooit heeft gehad. Het was leuk om te zien dat huidige president de eerste indiaan is (indigious people) die aan de macht is sinds de kolonisatie door Spanje. In plaats van een pak met stropdas draagt hij nette indianen kleding.
We hebben een privérondleiding in het Engels weten te regelen. Bolivia was vroeger veel groter en erg rijk doordat ze veel zilver in de grond hadden. Maar gedurende de tijd is veel land ingenomen door onder andere Argentinië en Chili en is het land afgezwakt. Zilver hebben ze nog steeds wel maar het land is nog te onstabiel om echt wat te kunnen opbouwen. Bolivia heeft nu nog steeds geen goede band met Chili omdat Chili hun stukje kustlijn heeft ingenomen. Ze doen nog steeds hun best om dit weer terug te krijgen zodat ze makkelijker goederen kunnen exporteren.
's Avonds wilden we nog iets cultureels gaan doen. We zijn beland in een restaurant waar we tijdens het eten vermaakt werden met traditionele dansen uit de regio. Dit was erg leuk en grappig om te zien. De dans die we in Chili op straat hadden gezien kwam ook weer terug. Tussen deze dansen door kregen we nog een filmpje te zien over Bolivia, waarin we zagen wat voor mooie dingen er allemaal te doen zijn in het land. Opvallend was dat ze alles net wat mooier voorspiegelen dan hoe het in werkelijkheid is. Zo zeiden ze dat het land erg welvarend is terwijl we vlak daarvoor in de lonely planet hadden gelezen dat bijna de helft van de mensen in Bolivia onder de armoedegrens leeft... Gelukkig hebben we daar in Sucre nog niet heel veel van gemerkt. Wat wel opvallend is is dat hier veel kinderen aan het werk zijn. Er zijn vrij veel jongetjes van een jaar of 10 die erg graag je schoenen willen poetsen terwijl jij in het park een blog aan het schrijven bent.
Vanavond gaan we met de nachtbus naar alweer onze laatste bestemming, la Paz. We hebben nu gelukkig weer een wat (hopelijk) betere en luxere bus kunnen boeken, dus we zullen de nacht wel goed doorkomen. La Paz wordt nog wel een uitdaging. Het is een erg grote stad op grote hoogte. Hier zullen we nog meer van de Boliviaanse cultuur gaan ontdekken.
Tot onze volgende (en waarschijnlijk laatste) blog!
Myrthe & Maura
Nu we over de helft van onze reis zijn gaat de tijd opeens super snel. We hebben nog maar wen week te gaan voordat we terug vliegen naar Amsterdam.
De afgelopen week hebben we were erg feel mooie dingen gezien. We hebben sterren gekeken in San Pedro de Atacama. Door de droge lucht in de woestijn, de hoogte waarop het plaatsje ligt en door weinig lichtvervuiling uit de omgeving zijn de sterren hier erg goed te zien. Tijdens de dagen dat wij er waren was de maan best wel vol, wat er voor zorgde dat de sterren minder goed zichtbaar waren. Maar in vergelijking met de sterrenhemel in Nederland zou het nog steeds mooi zijn. We hadden een tour geboekt waarbij we naar een open plek net buiten de stad werden gebracht en daar uitleg kregen over het ontstaan van de sterren en het heelal. De man die deze uitleg gaf bleek een Belg te zijn die nogal veel nerdgrapjes maakte die wij over het algemeen begrepen, maar de andere deelnemers niet altijd leken te begrijpen. Door deze grappen en door het feit dat we het ook oprecht interessant vonden was het voor ons geen probleem om wakker te blijven (en beel vragen te stellen), in tegenstelling tot de rest van de deelnemers. Na dit 'college' mochten we met telescopen naar de maan en de sterren gaan kijken. We hebben de maan in vol detail kunnen bekijken, rode blauwe en gele sterren gezien en zelfs wat nevels kunnen spotten. Rond 3 uur 's nachts waren we weer bij ons hostel en zijn we gaan slapen. Gelukkig konden we uitslapen.
De dag erop zijn we 's middags met een tour de valle de la Luna weer in gegaan. Dit keer met een busje dus ipv met de fiets om zandstormen te ontlopen. We hebben de salt cave nog een keer gezien, vervolgens zijn we een zandduin opgelopen vanaf waar het uitzicht op de vallei super mooi was. Als laatste zijn we nog naar een ander uitzichtpunt gereden om de zonsondergang te bekijken.
De dag daarop moesten we weer op tijd uit de veren. Onze 3 daagse tour richting Uyuni in Bolivia ging van start. We werden opgehaald met een busje en reden daarin naar de grens met Bolivia. Daar werden onze paspoorten gestempeld, kregen we ontbijt en moesten we overstappen op een 4x4 drive die we samen met 3 Britten deelden. De bestuurder was een Boliviaan die van Abba muziek hield (blijkbaar bestaat gimme gimme gimme ook in het Spaans). Tijdens de rit op de eerste dag kwamen we langs de pagina blanco, laguna verde en laguna colorado. Dit zijn meren die veel mineralen bevatten en daardoor allemaal verschillende kleuren hebben. Erg mooi in combinatie met de vele flamingo's die in deze meren leven en de bergen en vulkanen in het landschap eromheen. Deze dag hebben we ook nog in een hotspring gebadderd. De hotspring met het mooiste uitzicht tot nu toe. We sliepen in een hostel vlakbij de pagina colorado. We sliepen samen met de Britten op een kamer. Gezellige boel dis. 's Nachts werd het min 10 graden, en de isolatie van het hostel was niet op en top dus de temperatuur zal binnen niet veel gescheeld hebben van die van buiten. Gelukkig hadden we 6 dekens op ons bed liggen en hadden we thermokleding bij ons. Omdraaien in je slaap was door deze zware dekens wel echt een uitdaging.
De tweede dag van de tour moesten we redelijk vroeg opstaan. Na het ontbijt werd onze bagage weer op het dak van de 4x4 bevestigd en daarna konden we gaan. Deze dag kwamen we langs nog meer mooie meren, langs geisers, vulkanen, rotsen en woestijnlandschappen. De uitzichten onderweg waren erg mooi en de wegen nogal hobbelig. De tweede nacht verbleven we in een zouthotel. De muren, stoelen, tafels en bedden waren allemaal van zout gemaakt. Dit was een best luxe hostel, er was namelijk een warme douche! De derde En laatste dag zouden we de zoutvlakte van uyuni over gaan. Met onze groep hadden we besloten dat we de zonsopkomst graag wilden zien. Het nadeel hiervan was dat we hiervoor wel om half 4 voor moesten opstaan. We zijn de zoutvlakte opgereden en ergens haverwege gestopt. Het was mooi om de zonsopgang te zien, maar wel super koud. Weer zo'n min 10 graden. Het gekleurde licht in combinatie met de witte uitgestrekte vlakte was erg mooi. Toen de zon volledig op was zijn we doorgereden naar het cactuseiland. Dat is zoals de naam al zegt een heuvel vol met cactussen in het midden van de zoutvlakte. Dit eiland was vroeger een vulkaan. De cactussen die hierop stonden waren mega. Sommigen zijn honderden jaren oud. Wij zijn deze heuvel over gelopen en werden daarna beloond met een ontbijt in het ochtendzonnetje. De temperatuur begon gelukkig al snel te stijgen.
Na het ontbijt zijn we verder de vlakte op gaan rijden en zijn we nog een tijdje gestopt om grappige perspectief foto's te maken. Na deze fotoshoot zijn we doorgereden naar Uyuni, een boliviaans dorpje naast de zoutvlakte. Daar hebben we nog vervallen treinen gezien die vroeger gebruikt werden voor het zouttransport. Het dorpje zelf zag er ook vervallen uit en overal lg afval langs de weg. Dit was wel even een verschil met Chili en Peru. Uyuni was het eindpunt van de tour.Vanuit Uyuni zouden we die avond de nachtbus nemen naar Sucre. De bussen en busmaatschappijen zagen er een stuk minder betrouwbaar en luxe uit dan we gewend waren, maar omdat we toch op een of andere manier in Sucre moesten komen hebben we maar gewoon een bus geboekt. Het zou wel goed moeten komen als we gewoon extra goed op onze bagage letten. In dit soort gevallen is het extra fijn dat we met zijn tweeën zijn. Gelukkig viel de busreis erg mee, hebben we allebei aardig geslapen en kwamen we heel vroeg in Sucre aan. We zijn met de taxi naar ons hostel gegaan en hebben daar meteen een kamer gekregen zodat we nog even verder konden slapen. Toen we uitgeslapen waren zijn we gaan ontbijten bij een cafeetje met een mooi uitzicht over de stad. Voor een paar euro kregen we een erg uitgebreid ontbijt. Dat was nog eens vakantiegevoel. Vervolgens zijn we de stad verder gaan verkennen. We zijn een museum in gegaan dat vertelt over de geschiedenis van Bolivia, en dan vooral over de presidenten die Bolivia ooit heeft gehad. Het was leuk om te zien dat huidige president de eerste indiaan is (indigious people) die aan de macht is sinds de kolonisatie door Spanje. In plaats van een pak met stropdas draagt hij nette indianen kleding.
We hebben een privérondleiding in het Engels weten te regelen. Bolivia was vroeger veel groter en erg rijk doordat ze veel zilver in de grond hadden. Maar gedurende de tijd is veel land ingenomen door onder andere Argentinië en Chili en is het land afgezwakt. Zilver hebben ze nog steeds wel maar het land is nog te onstabiel om echt wat te kunnen opbouwen. Bolivia heeft nu nog steeds geen goede band met Chili omdat Chili hun stukje kustlijn heeft ingenomen. Ze doen nog steeds hun best om dit weer terug te krijgen zodat ze makkelijker goederen kunnen exporteren.
's Avonds wilden we nog iets cultureels gaan doen. We zijn beland in een restaurant waar we tijdens het eten vermaakt werden met traditionele dansen uit de regio. Dit was erg leuk en grappig om te zien. De dans die we in Chili op straat hadden gezien kwam ook weer terug. Tussen deze dansen door kregen we nog een filmpje te zien over Bolivia, waarin we zagen wat voor mooie dingen er allemaal te doen zijn in het land. Opvallend was dat ze alles net wat mooier voorspiegelen dan hoe het in werkelijkheid is. Zo zeiden ze dat het land erg welvarend is terwijl we vlak daarvoor in de lonely planet hadden gelezen dat bijna de helft van de mensen in Bolivia onder de armoedegrens leeft... Gelukkig hebben we daar in Sucre nog niet heel veel van gemerkt. Wat wel opvallend is is dat hier veel kinderen aan het werk zijn. Er zijn vrij veel jongetjes van een jaar of 10 die erg graag je schoenen willen poetsen terwijl jij in het park een blog aan het schrijven bent.
Vanavond gaan we met de nachtbus naar alweer onze laatste bestemming, la Paz. We hebben nu gelukkig weer een wat (hopelijk) betere en luxere bus kunnen boeken, dus we zullen de nacht wel goed doorkomen. La Paz wordt nog wel een uitdaging. Het is een erg grote stad op grote hoogte. Hier zullen we nog meer van de Boliviaanse cultuur gaan ontdekken.
Tot onze volgende (en waarschijnlijk laatste) blog!
Myrthe & Maura
Alvast een heel goede terugreis gewenst!
Nu nog een week ?? Genieten maar zal ik zeggen.
Heel veel sterkte, meiden. Warme groet,
Els